- حوزه فرهنگی تمدنی طارم بمركزيت دژشهر سميران

حوزه فرهنگی تمدنی طارم بمركزيت دژشهر سميران

ناشر:

شعبه قزوین

نویسنده:

آرش‌ ضيا آبادی

مترجم:

سال نشر:

1399

صفحه:

200

نوبت چاپ:

پژوهش و معرفی منطقه طارم كه به منزله وجود منابع پر اهميت فرهنگی - تمدنی در این نقطه صورت پذیرفته است، از سال 1376در پی ثبت مجموعه آثار دژ سميران در فهرست آثار ملی كشور در ذهن نگارنده شکل يافته است، و از همان زمان اهداف پژوهش جهت شناخت، حفاظت، احياء و باززنده سازی هر چه بیشتر این مجموعه مشخص گرديد. از این لحاظ در طی این مدت با مد نظر قرار دادن رويکردی تحليلی، تمامی موضوعات در سه مقياس كلان، ميانی و خرد و نيز در دو حوزۀ مکتوب و ميدانی به صورت ميان رشتهای مورد بررسی قرار گرفت. با دستهبندی دادهها، تدوین راهکارها و برنامهریزی مدیرّيتی در پژوهش حاضر تلاش گرديد تا بر مبنای فرضيات مختلف علمی در حوزه های علومی همچون جغرافيا، تاریخ، مردمشناسی، باستانشناسی، معماری و مرمت، و ني ّ ز با توجه به ضعف پیشينه مطالعاتی و مکتوبات موجود، بررسی و مستند نگاری و همچنين تحليل داده های ميدانی به منزله ارایه ادله علمی به جهت اثبات جايگاه ویژه و منحصر به فرد این منطقه از منظر فرهنگی و تمدنی با هر چه بیشتر صورت پذیرد.

دقت همچنين میتوان اذعان داشت، از آنجایی كه از اواخر سال ، 1349 اكثر پژوهش ها و كاوش های علمی صورت گرفته در قزوین، در دشت بوئين زهرا متمركز بوده و سهم مناطق كوهستانی و علی الخصوص منطقه طارم سفلی كه در ميانه رشته كوه‌های البرز و در سمت شمال غرب استان قزوین واقع شده است، و به لحاظ موقعيت اقليمی و جغرافيایی شرايط زيست محيطی مناسب جهت شکل گيری استقرارهای تمدنی در گذشته را دارا می باشد، بسيار ناچيز تشخيص داده میشود؛ لذا پژوهش در خصوص این منطقه فرهنگی تمدنی امری ضروری جلوه می نمايد. از آنجا كه منطقه سميران به عنوان مركز این حوزه فرهنگی تمدنی كه در بخش طارم سفلی در قزوین متمركز بوده است، با در بر داشتن قلعه پر اهميت سميران به عنوان يک مکان پر اهميت تدافعی كه سازه های آن را به دوران پیش از اسلام نسبت میدهند، و نيز سایر قلاع موجود در منطقه كه به آل بويه منسوب میباشد، میتواند دليلی بر اهميت این حوزۀ فرهنگی و ضرورت پژوهش در آن به شمار آيد. لذا با پرداختن به عناوينی همچون محيط كالبدی- طبيعی، محيط كالبدی- اجتماعی و محيط كالبدی - تاريخی، تمامی ابعاد پر اهميت منطقه از منظر فرهنگی-تمدنی در چهار فصل مورد معرفی قرار گرفته است.